эсингизни йиғинг одамлар

Бу шеърни ӯқиб:  "Эсингизни ӣиғинг одамлар!" дегим келди.

Бўйга етиб қолди деб қизим,
Оналарни босар вахима.
Сеп йиғишар туғилганидан,
Қиз боққаннинг гунохи нима?

Эшик қоқиб келар совчилар,
Хаммасида ваъдалар бир хил.
Бермасангиз бўлмас қизингиз,

Ўғлимга мос кизингиз ахир

Ҳали қизим ёшдир қудажон,
Ҳали тўйга тайёр эмасмиз.
Насиб қилса сепин буд қилиб,
Келаси йил баҳор берармиз.

Аммо бунга кўнмас қудалар,
Бизлар ахир тушунган одам.
Бизга факат қизингиз керак,
Бахтли бўлса бўлгани болам.

Тўй ҳам бўлар икки томонда,
Бошланади жанжаллар секин.
Сепинг кам деб айтар кайнона,
Хўрланади уч кунлик келин.

Унутишиб берган ваъдасин,
Совчиликка борган аёллар.
Элдан аввал ноғора қоқиб,
Ғийбатларин ўзлари бошлар.

Қирқи чикмай ота кўрдиси,
Чақирдиси бўлсин дейдилар.
Бошқалардан ўғлим кам эмас,
Бир машина берсин дейдилар.

Қайдан қилар қиз томон буни,
Хар кун қарзга ботиб боради.
Тунлар йиғлаб ота-онаси,
Бир-бирига дардин ёради.

Бўлиб ўтар қарз ила бари,
Ота кўрди,чақирдиси хам.
Уйин сотиб берса-да машина,
Чиқиб қолар яна битта кам.

Қиз дунёга келса отанинг,
Дерлар хамма кулиб давлати.
Лекин ўша қиз сабаб бугун,
Ерга эгик ота савлати.

Нима бўлди сизга одамлар,
Бир мато деб урушмок нима?
Ўн саккиз йил силаб-сийпалаб,
Қиз боққаннинг гунохи нима?

Ахир сизнинг қизингиз бордир,
Қайтар дунё нега сезмайсиз.
Келинга не қилсангиз бир кун,
Қизингиздан қайтар билмайсиз?

Эсингизни йиғинг одамлар,
Кўнгилларга етказманг озор.
Бахтли бўлсин ўғил,қизингиз,
Бойликни деб урушманг бекор.

Қиз, аёллар ҳар хонадоннинг,
Дерлар уйни саришталари.
Биздан ранжиб кетиб колмасин,
Хонадоннинг фаришталари