Бахтинисо МАҲМУДОВА

Йиллар тўкаверди оҳорларимни,

 Йўлларда қаритди баҳорларимни.
 Бир-бир қабартириб қарорларимни
 Сен қаён борурсан, муродим?

Шамоллар қўлида ситилди умрим,
 Намозшом йўл қараб титилди умрим.
 Сўнг… туннинг тўрига тутилди умрим,
 Сен қаён борурсан, муродим?


Осмонлар бағрида мунглар бор эмиш,
 Оқшомлар қаърида жанглар бор эмиш.
 Фақатки, ғамларда тонглар бор эмиш,
 Сен қаён борурсан, муродим?

Номурод эртаклар ўқиди отам,
 Номурод эртаклар тўқиди онам.
 Шундоқ кўзларимга йиқилди олам,
 Сен қаён борурсан, муродим?

Кимнидир соғиниб, ёниб боряпман,
 Ишқимга, ашкимга қониб боряпман.
 Ўзимдан… ва сендан тониб боряпман,
 Сен қаён борурсан, муродим?