Хосият Рустамова

ҲАЁТ  

Бошим узра ғамгин шамол

Ёмғир билан тушар рақс.

У ўртаниб берар савол —

Ёмғир унга берар дарс...

Бошим йиғлар соябонсиз,

Шамол яна урар дўқ.

Ёмғир каби жонсиз —

жонсиз,

Шундай қолиб кетгим йўқ!

Яшаш ўзи шуми?!

Наҳот —

Эрмак бўлиб тунларга.

Мени бошлаб кетди Ҳаёт —

Эртаси йўқ кунларга...