ТЎРТЛИКЛАР

ҒАНИ Мажид .ТЎРТЛИКЛАР

Ҳеч бир иш билгилки ҳаммага ёқмас,

Дер бири бундоғу бири бундоқмас.

Сенинг ишинг сендан яхши билар йўқ.

Бил ҳеч ким сен билган томондан боқмас.

                             *       *        *

Не иш қилсанг ўзгалар хато топади,

Фақат дўстлар билгилки айбинг ёпади,

Кўп эҳтиёт бўлгил сен кўринмас

                            душман,

Билдирмай аламлар ўтин ёқади.

                             *       *        *

Ҳеч нарса йўқ яхши сўздан афзалроқ,

Ёмон сўз қимматга тушади мутлоқ.

Жуда “саҳийда” баъзи одамлар,

Қимматила сийлар ўзгани кўпроқ.

              

                              *      *        *

Қиз йигитни рад этди мутлоқ,

Билдирмайин қалбин, аслини,

Тунлар ўйлаб чиқди у бироқ,

Қумсаб ўша йигит васлини.

                          *    *     *

Алдоқчи орзу-ю, ёлғон хаёлни,

Аслида ўйлаб топган ўзимман.

Ҳақиқий режа-ю, асил ҳаётни,

Менга топиб берган ўзингсан.

                                     

                            *        *        *

Йўл кўрсатди  кўрсаткич бармоқ,

Иш бажарди ўнта бармоқ тенг.

Ноилож бу ишга  қўшилган,

Чимчилоқни кесдилар қаранг.

                            *        *        *

Ҳикматли сўзларни айтгувчилар кўп,

Амал қилмоқ жуда мушкулдир аммо.

Фикрнинг эгаси удир ҳаётда,

Айтганин амалда  қилса бехато.

         *        *        *

Миллатнинг энг муҳим бойлиги,

Халқ маънавий қиёфасидир.

Инсонларнинг энг чиройлиги,

Қалби гўзал ҳам тозасидир.

                            *        *        *

Аъзоларнинг гўзал ҳулқлари,

Жамоани гўзал қилади.

Битта нодон бўлса даврада,

Бир кун давра расво бўлади.

                             *       *        *

Гўзал аҳлоқ ҳоким бўлса гар,

Жамият ҳам бўлади гўзал,

Маънавият бутун элатнинг,

Аҳлоқини этиб қўяр хал.

                          *    *     *

Даврада ҳоким бўлган фикрга,

Сенинг фикринг агар туша олса мос,

Парво қилма асло икир-чикирга,

Бу даврани доим айлагин эъзоз.

                           *             *    *

Ҳеч кимга маъқул бўлмаса сўзинг,

Тафтиш қилиб кўргин сен ўзинг ўзинг,

Ҳаёт ойнасига бир боқиб кўргин,

Қандай экан билгин маънавий юзинг.

                            *        *        *

Бир кунда канчалаб суз айтар одам,

         Сизга хам айтарлар сиздан эмас кам.

         Энг яхши гап удир агар билсангиз,

         Ёддан хеч чикмайди юз йил утса хам.

                                     

                                      *        *        *

         Нотўғри сўз ёзсанг ўчириш мумкин,

         Ўчирилмаса гар йиртасан секин.

         Лекин айтган сўзинг дилга ёзилар,

         Уни ўчиролмас дунёда ҳеч ким.

                                     *        *        *

Сўз ўқдир, билсангиз,тил эса камон,

Оғиздан чиққан сўз қайтмас ҳеч қачон.

Сиз ўқни отишдан аввало ўйланг,

Сўзнинг жароҳати ўқдан-да ёмон.

                            *        *        *

Қайси хонадонда бақирса аёл,

Оила тинчлиги бўлибди увол.

Тинчлик-хотиржамлик йўқдир у уйда,

Муқаддас оила топади завол. 

                                      *       *        *

Тўғри гапинг туққанга ҳам ёқмайди дер,

Ёлғон гапинг бошинг омон сақлайди, дер,

Хўп десанг гар ҳамма сени мақтайди дер,

Мақтов олган тўғри сўзли қай бир инсон.

                              *      *        *

Менинг қандайлигим айтолмас юзим,

Чалғитиши мумкин ҳаттоки сўзим.

Ҳақиқий кимлигим билмоқчи бўлган

Китобим ўқисин у асли ўзим.

                             *       *        *

Топган бойликларим қилмайди вафо,

Мен ўтгач ўзгага бўлар ошино.

Умидим бир фақат ёзганларимдан,

Мени олиб ўтар не йиллар аро.

                            *        *        *

Хиротни безамиш Навоий ҳазрат,

Бобир Хиндни қилди гўзал мамлакат.

Андижонни ҳатто безаб турибди,

Бобир шеърларида унга муҳаббат.

                             *       *        *

Топиб бўлмас асло истаб иззатни,

Ўз қонуни бор ихлос, ҳурматни.

Ихлосга эришгай хокисор инсон,

Инсонда туғдириб зўр муҳаббатни.