кўз

Кимнинг кўзи ўткир?

Абу Али бир куни подшоҳ ҳузурига кирса, ҳазрати олийлари дурбинда узоқни кузатаётган экан. Ибн Сино сўрабди:

—    Подшоҳимга нима учун дурбин керак бўлиб қолди?

Подшоҳ унга тушунтирди:

— Бу дурбин орқали икки фарсанг узоқликда кимлар келаётганини кўриш мумкин. (Икки фарсанг — 12 километр — .)

Ибн Сино айтди:

— Тўрт фарсанг узоқликда ким келаётганини мен дурбинсиз

ҳам кўра оламан.

Подшоҳ “Қани, айт-чи!” деб сўради. Ибн Сино айтди:

— Икки фарсанг нарида бир отлиқ келаётир. У киши ширин таом еган экан?

Подшоҳ ажабланиб сўради:

— У киши ширин таом еганини қаердан билдинг?

Ибн Сино жавоб берди:

— Бу отлиқнинг ширин таом еганини унинг оғзи атрофида ўралашган пашшалардан билдим.

У одам яқин келиб салом берганида подшоҳ ундан сўради:

— Яқинда қандай таом еган эдинг?

У киши жавоб берди:

— Холва еган эдим, жаноби олийлари.

Муҳаммад Ибн Сулаймоннинг “Қиссату-л-уламо” асаридан