Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон Қаҳрамони, Халқ шоири
АПРЕЛЬ ШЕЪРЛАРИ
ИНСОН ҒУРУРИ
Йигитнинг уйида тинчи йўқ зарра,
Сен эса ўқийсан унга йўл-йўриқ.
Файласуф, миянгни ишлат бир карра,
Уни тергамоққа асло ҳаққинг йўқ.
Сен эса ўқийсан унга йўл-йўриқ.
Файласуф, миянгни ишлат бир карра,
Уни тергамоққа асло ҳаққинг йўқ.
Темир қоидангга риоя айлаб,
Сенга ҳам берайин майли бир савол:
– Нега уйғонмадинг тонггача ухлаб,
Нега овқат ейсан ўзинг бемалол?
Сенга ҳам берайин майли бир савол:
– Нега уйғонмадинг тонггача ухлаб,
Нега овқат ейсан ўзинг бемалол?
Ким инсон қалбига кирса берухсат,
Ҳаттоки, ҳайвондан ваҳшийроқ эрур.
Шу ҳолда туғилиш зулмдир, албат,
Туғилмаслик ундан яхшироқ эрур.
Ҳаттоки, ҳайвондан ваҳшийроқ эрур.
Шу ҳолда туғилиш зулмдир, албат,
Туғилмаслик ундан яхшироқ эрур.
30.04.2015
ШОШИЛ, ҚУЁШ
Шошил қуёш, ўзингни кўрсат,
Нуринг билан ўраб ол теграм.
Худо билар, ўтмай сал фурсат,
Тополмассан кўланкамни ҳам.
Шамол шошил, шошилгин ёмғир,
Тезроқ қуршанг елкам, бошимни.
Бирдан ғойиб бўлурман, ахир,
Учратмассиз ҳатто лошимни.
Вақт чопмоқда билмасдан тиним,
Дўстим, етар, анқайма, очил.
Имиллама сен ҳам ғанимим,
Ёмонлигинг қилишга шошил.
Нуринг билан ўраб ол теграм.
Худо билар, ўтмай сал фурсат,
Тополмассан кўланкамни ҳам.
Шамол шошил, шошилгин ёмғир,
Тезроқ қуршанг елкам, бошимни.
Бирдан ғойиб бўлурман, ахир,
Учратмассиз ҳатто лошимни.
Вақт чопмоқда билмасдан тиним,
Дўстим, етар, анқайма, очил.
Имиллама сен ҳам ғанимим,
Ёмонлигинг қилишга шошил.
29.04.2015й.
ЯНГИ ТЎРТЛИКЛАР
* * *
Ёмон аёл деган бир ибора бор,
Ҳеч кимга тегмасин бу тамға зинҳор.
У аввал эрининг бошини ейди,
Сўнгра болаларга ўтади, маккор.
Ҳеч кимга тегмасин бу тамға зинҳор.
У аввал эрининг бошини ейди,
Сўнгра болаларга ўтади, маккор.
* * *
Айланар тегирмон тоши саросар,
Бошим ўртадаги донга баробар.
Менга ҳавас қилма, турмуш зулми бу,
Метин ҳам чидамас унга, биродар.
Бошим ўртадаги донга баробар.
Менга ҳавас қилма, турмуш зулми бу,
Метин ҳам чидамас унга, биродар.
* * *
Кўрдим, ғолиб экан мудом ёлғонлар,
Турмуш жиловини қўлга олганлар.
Марҳумлар гапирмас, лекин номидан –
Сайраб юрар экан тирик қолганлар.
Турмуш жиловини қўлга олганлар.
Марҳумлар гапирмас, лекин номидан –
Сайраб юрар экан тирик қолганлар.
26.04.2015
АНКЕТА
– Бобонг қачон ўлган?
– Ўтган асрда.
– Қаерда яшаган?
– Улкан қасрда.
– Касал бўлганми у,
Айтгин, не қилган?
– Каптарвоз эканлар,
Томдан йиқилган.
– Анкетада чиққан
Жавобга кўра,
Қариндош эканмиз,
Қўлни бер, жўра.
– Ўтган асрда.
– Қаерда яшаган?
– Улкан қасрда.
– Касал бўлганми у,
Айтгин, не қилган?
– Каптарвоз эканлар,
Томдан йиқилган.
– Анкетада чиққан
Жавобга кўра,
Қариндош эканмиз,
Қўлни бер, жўра.
25.04.2015
ОГОҲЛИК
Қора кунлар келди кўҳна диёрга,
Устоз йиғлай-йиғлай айлади хитоб:
– Майли сувга оқсин, сингсин деворга,
Нодоннинг қўлига тушмасин китоб.
Енгди маърифатни манфур жаҳолат,
Ўзбекда қатағон даври бошланди.
Қодирий мухлиси қилинди ғорат,
Чўлпонни ўқиган отиб ташланди.
Йиллар ўтиб кетди, озодмиз шукур,
Лекин сен огоҳ бўл, маърифатли жон.
Ҳали тирик юрар каламуш қурғур,
Кўзлари йилтиллаб турибди сичқон.
Устоз йиғлай-йиғлай айлади хитоб:
– Майли сувга оқсин, сингсин деворга,
Нодоннинг қўлига тушмасин китоб.
Енгди маърифатни манфур жаҳолат,
Ўзбекда қатағон даври бошланди.
Қодирий мухлиси қилинди ғорат,
Чўлпонни ўқиган отиб ташланди.
Йиллар ўтиб кетди, озодмиз шукур,
Лекин сен огоҳ бўл, маърифатли жон.
Ҳали тирик юрар каламуш қурғур,
Кўзлари йилтиллаб турибди сичқон.
25.04.2015
ОИЛА ЯНГИЛИКЛАРИ
Бола ўқиб қайтди хориждан бир кун,
Касби кор орттирди – дипломли меъмор!
Уйда байрам бўлди момоси учун,
– Болам, тандир қургин, ўтирма бекор.
Биттаси инжинер бўлиб қайтди-ку,
Темир-терсакларга бағишлармиш жон.
Тоға ўғил бола гапни айтди-ку:
– Эски аравам бор, тузат жиянжон.
Катта дўхтир бўлди кенжатойи ҳам,
Бобо дер: – Ғурурга энди тўлайлик.
Бироз ҳашакидир дардимиз болам,
Сенга муносиброқ касал бўлайлик.
Касби кор орттирди – дипломли меъмор!
Уйда байрам бўлди момоси учун,
– Болам, тандир қургин, ўтирма бекор.
Биттаси инжинер бўлиб қайтди-ку,
Темир-терсакларга бағишлармиш жон.
Тоға ўғил бола гапни айтди-ку:
– Эски аравам бор, тузат жиянжон.
Катта дўхтир бўлди кенжатойи ҳам,
Бобо дер: – Ғурурга энди тўлайлик.
Бироз ҳашакидир дардимиз болам,
Сенга муносиброқ касал бўлайлик.
25.04.2015
ТОҒ БОЛАСИ
Юксак тоғлар ичра қора кўз бола
Яшарди ҳур, озод, кўрмай ғам, нола.
У фақат борлиқдан андоза олган,
Жами жонзотларга дўст бўлиб қолган.
Балки одамларни англамас, аммо
Табиат феълини биларди аъло.
Биларди арслоннинг буюклигини,
Оҳунинг нозик ва суюклигини.
Гўё сўрагандек меҳр ва нажот
Ундан қочмас эди сира ҳайвонот.
Бир куни қўшнилар чиқдилар йўлга,
Қўноқ бўлмоқ учун пастга – овулга.
Ҳар нечук, бу ерда бошқароқ олам,
Ола кетишдилар болакайни ҳам.
Бироқ кўникмади бола ҳеч элга,
Тушуниб-тушунмай ҳаттоки тилга.
Унинг ғалатлигин пайқаб қолишди,
Одамлар бир зумда ўраб олишди.
Дедилар: “Эпчилсан бўридай гўё”,
Бола тушунмади бу гапни асло.
Сўнгра кўрсатдилар бўри суратин,
Бола яширолмай қолди ҳайратин:
Бўридай увлади, сакради қувнаб,
Бўри боласидек ағанаб, ўйнаб.
Айиқ суратини кўрсатишди сўнг,
Ўрмонлар отаси паҳлавон ва чўнг.
Болакай айиқни таниди дарҳол,
Машқ қила бошлади лапанглаб, хушҳол.
Ғоят бахтли эди шу лаҳза, шу он
Кўчиб келган каби ёнига ўрмон.
Ва лекин ўртага чиқди бир одам,
Тоғлик бола томон ташлади қадам.
Гўё олмоқчидай эски қасдини,
Болага узатди тулки расмини.
Дафъатан оҳ чекди тоғнинг боласи,
Атрофни титратди дардли ноласи.
Оломон тарафга шиддат-ла боқди,
Ғазабнок сўзларни айтиб тутоқди:
– Мен тулки эмасман, тулки эмасман,
Тулки деганларни одам демасман.
Сўнг кетди тоғ томон лаънатлар айта,
Ҳеч кимса кўрмади болани қайта.
Дейдилар, увласа бўрилар ногоҳ,
Бола овози ҳам келармиш гоҳ-гоҳ.
Яшарди ҳур, озод, кўрмай ғам, нола.
У фақат борлиқдан андоза олган,
Жами жонзотларга дўст бўлиб қолган.
Балки одамларни англамас, аммо
Табиат феълини биларди аъло.
Биларди арслоннинг буюклигини,
Оҳунинг нозик ва суюклигини.
Гўё сўрагандек меҳр ва нажот
Ундан қочмас эди сира ҳайвонот.
Бир куни қўшнилар чиқдилар йўлга,
Қўноқ бўлмоқ учун пастга – овулга.
Ҳар нечук, бу ерда бошқароқ олам,
Ола кетишдилар болакайни ҳам.
Бироқ кўникмади бола ҳеч элга,
Тушуниб-тушунмай ҳаттоки тилга.
Унинг ғалатлигин пайқаб қолишди,
Одамлар бир зумда ўраб олишди.
Дедилар: “Эпчилсан бўридай гўё”,
Бола тушунмади бу гапни асло.
Сўнгра кўрсатдилар бўри суратин,
Бола яширолмай қолди ҳайратин:
Бўридай увлади, сакради қувнаб,
Бўри боласидек ағанаб, ўйнаб.
Айиқ суратини кўрсатишди сўнг,
Ўрмонлар отаси паҳлавон ва чўнг.
Болакай айиқни таниди дарҳол,
Машқ қила бошлади лапанглаб, хушҳол.
Ғоят бахтли эди шу лаҳза, шу он
Кўчиб келган каби ёнига ўрмон.
Ва лекин ўртага чиқди бир одам,
Тоғлик бола томон ташлади қадам.
Гўё олмоқчидай эски қасдини,
Болага узатди тулки расмини.
Дафъатан оҳ чекди тоғнинг боласи,
Атрофни титратди дардли ноласи.
Оломон тарафга шиддат-ла боқди,
Ғазабнок сўзларни айтиб тутоқди:
– Мен тулки эмасман, тулки эмасман,
Тулки деганларни одам демасман.
Сўнг кетди тоғ томон лаънатлар айта,
Ҳеч кимса кўрмади болани қайта.
Дейдилар, увласа бўрилар ногоҳ,
Бола овози ҳам келармиш гоҳ-гоҳ.
24.04.2015
ЛУТТИБОЗ
Виждонли одамлар ортгани сайин,
Лўттибоз сони ҳам кўпайиб борар.
Текинхўр аталур бу қавм тайин,
Ажабки, кўп ишни шулар бошқарар.
Виждоннинг бошига чиққани кўйи,
Ўзини менгзайди тенги йўқ довга.
Жинжакча келмайди ўзининг бўйи,
Ёқса, тутантириқ бўлмас оловга.
Лўттибоз сони ҳам кўпайиб борар.
Текинхўр аталур бу қавм тайин,
Ажабки, кўп ишни шулар бошқарар.
Виждоннинг бошига чиққани кўйи,
Ўзини менгзайди тенги йўқ довга.
Жинжакча келмайди ўзининг бўйи,
Ёқса, тутантириқ бўлмас оловга.
19.04.15
ТАЪМА
Мен қайси домлага эргашай, ҳайҳот,
Ишончим топтаса таъмагир ҳаёт.
Дуо қилганман, деб бир йил муқаддам,
Ҳақин сўраб келди бугун ўша зот.
Ишончим топтаса таъмагир ҳаёт.
Дуо қилганман, деб бир йил муқаддам,
Ҳақин сўраб келди бугун ўша зот.
21.04.2015
КИБР
Мен борман – дунё бор, мен йўқ – дунё йўқ,
Фақат бугунни бил, фақат бугунни.
Бисотинг мавжудми – кўнглинг бўлсин тўқ,
Эслама, охират деган у кунни.
Турли афсоналар тўқийди одам,
Севги бу – қушда ҳам учрайдиган нафс.
Бордир ўз эгаси эрта куннинг ҳам,
Менга келажакдан ўқийверма дарс.
Инсоф нодонларга эрур муносиб,
Сен-чи, фақатгина ўз-ўзингни бил.
Ҳатто авлиёлар ҳокини босиб,
Мақсадга интилгил, мақсадга интил.
Уч-тўрт хаёлпараст букканича қад
Тушининг таъбирин топгунича то,
Сизнинг фикрингизча, яъни мен – муртад
Эгаллаб оламан дунёни ҳатто.
Нега тингламайсан кибрнинг сўзин?
Олижаноб эдинг, аҳволинг тангми?
Асрлардан буён буткул ер юзин,
Бошқарган менми ё камтар отангми?
Фақат бугунни бил, фақат бугунни.
Бисотинг мавжудми – кўнглинг бўлсин тўқ,
Эслама, охират деган у кунни.
Турли афсоналар тўқийди одам,
Севги бу – қушда ҳам учрайдиган нафс.
Бордир ўз эгаси эрта куннинг ҳам,
Менга келажакдан ўқийверма дарс.
Инсоф нодонларга эрур муносиб,
Сен-чи, фақатгина ўз-ўзингни бил.
Ҳатто авлиёлар ҳокини босиб,
Мақсадга интилгил, мақсадга интил.
Уч-тўрт хаёлпараст букканича қад
Тушининг таъбирин топгунича то,
Сизнинг фикрингизча, яъни мен – муртад
Эгаллаб оламан дунёни ҳатто.
Нега тингламайсан кибрнинг сўзин?
Олижаноб эдинг, аҳволинг тангми?
Асрлардан буён буткул ер юзин,
Бошқарган менми ё камтар отангми?
21.04.2015
ТУҒИЛИШ
Юришни ўрганди болакай сал-пал,
Орқада кузатар ота ва она.
Оҳ, ушбу кўриниш нақадар гўзал,
Минглаб оилага орзу — ягона.
Суринмай улғайсин майли болакай,
Умр фаслларин гаштини сурсин.
Лекин, пайти келгач ким бўлар, ҳай-ҳай,
Ҳаёт елканини у қайга бурсин.
Бир чўқиб атрофга ўн бор қараса,
Ҳар кимнинг юзига боқса жовдираб.
Кошкийди шу ҳолда корга яраса,
Суянчиғи йўқ-ку тургувчи қараб.
Бировдан берухсат ҳатто кулмаган,
Билмас, муроди не — обрўми, пулдир.
Унда мустақиллик ўзи бўлмаган,
Унда у мутедир, энди у қулдир.
Йўлин қора мушук кесиб ўтган дам,
Дод! — дея йигитлик оридан тонса.
Ёмон туш кўрганда улуғ ёшда ҳам,
Эна, энажон! — деб йиғлаб уйғонса.
Мен бундай касларни топмадим ўйлаб,
Шеърни ҳам ёзмадим асло атайин.
Қофия устида етмиш йил ўйнаб,
Бир жиддий гапни ҳам энди айтайин.
Бу қавмнинг қимати йўқдир мутлақо,
Лекин омад доим уларга ўртоқ.
Пастда муносиблар қолиб, ажабо,
Тўрга ўтиб олар ўшалар кўпроқ.
Кўзимиз қораси азиз зурёдлар,
Ҳаттоки тантиқдир, ғоятда суюк.
Оҳ, қайдан келаркан фидойи зотлар,
Қайдан туғиларкан ботирлар буюк.
Магар бўлганда ҳам қиёмат қойим,
Дегайман, етгунча сўнгги нафасим.
Комил инсонларни қўмсарман доим,
Улуғ сиймоларга келгай ҳавасим.
Орқада кузатар ота ва она.
Оҳ, ушбу кўриниш нақадар гўзал,
Минглаб оилага орзу — ягона.
Суринмай улғайсин майли болакай,
Умр фаслларин гаштини сурсин.
Лекин, пайти келгач ким бўлар, ҳай-ҳай,
Ҳаёт елканини у қайга бурсин.
Бир чўқиб атрофга ўн бор қараса,
Ҳар кимнинг юзига боқса жовдираб.
Кошкийди шу ҳолда корга яраса,
Суянчиғи йўқ-ку тургувчи қараб.
Бировдан берухсат ҳатто кулмаган,
Билмас, муроди не — обрўми, пулдир.
Унда мустақиллик ўзи бўлмаган,
Унда у мутедир, энди у қулдир.
Йўлин қора мушук кесиб ўтган дам,
Дод! — дея йигитлик оридан тонса.
Ёмон туш кўрганда улуғ ёшда ҳам,
Эна, энажон! — деб йиғлаб уйғонса.
Мен бундай касларни топмадим ўйлаб,
Шеърни ҳам ёзмадим асло атайин.
Қофия устида етмиш йил ўйнаб,
Бир жиддий гапни ҳам энди айтайин.
Бу қавмнинг қимати йўқдир мутлақо,
Лекин омад доим уларга ўртоқ.
Пастда муносиблар қолиб, ажабо,
Тўрга ўтиб олар ўшалар кўпроқ.
Кўзимиз қораси азиз зурёдлар,
Ҳаттоки тантиқдир, ғоятда суюк.
Оҳ, қайдан келаркан фидойи зотлар,
Қайдан туғиларкан ботирлар буюк.
Магар бўлганда ҳам қиёмат қойим,
Дегайман, етгунча сўнгги нафасим.
Комил инсонларни қўмсарман доим,
Улуғ сиймоларга келгай ҳавасим.
18.04.02015
ИККИ ХУШОМАДГЎЙ
Икки хушомадгўй учрашди бир кун,
Очиғи, тажриба алмашмоқ учун.
Шундоқ бошлаб қолди гапни ҳаваскор:
– Менинг қалбим тўла ғурур, ифтихор.
Охири меники бўлди хўжайин,
Ишларим юришиб кетмоғи тайин.
У кун ўзларини яладим анча,
Товонидан тортиб тиззасигача.
Гал келди иккинчи хушомадгўйга,
Гапин бошлади у, толганча ўйга:
– Ҳозирги касбдошлар ўзгарган буткул,
Камтарликни билмас, мақтанар нуқул.
Мана биз донгдормиз, танийди ҳар ким,
Лекин ўтирибмиз, гердаймасдан жим.
Айтсам ишонмайсан, эҳ содда укам,
Ялаганмиз ундан юқорисин ҳам.
Очиғи, тажриба алмашмоқ учун.
Шундоқ бошлаб қолди гапни ҳаваскор:
– Менинг қалбим тўла ғурур, ифтихор.
Охири меники бўлди хўжайин,
Ишларим юришиб кетмоғи тайин.
У кун ўзларини яладим анча,
Товонидан тортиб тиззасигача.
Гал келди иккинчи хушомадгўйга,
Гапин бошлади у, толганча ўйга:
– Ҳозирги касбдошлар ўзгарган буткул,
Камтарликни билмас, мақтанар нуқул.
Мана биз донгдормиз, танийди ҳар ким,
Лекин ўтирибмиз, гердаймасдан жим.
Айтсам ишонмайсан, эҳ содда укам,
Ялаганмиз ундан юқорисин ҳам.
18.04.2015
ТУТАШ ДУНЁЛАР
Марҳум жўраларим,
Эслайман сизни,
Энди айлангансиз тушга, рўёга.
Бирма-бир кетдингиз тарк этиб бизни,
Бошқа ўлчовдаги бошқа дунёга.
Балки ўзга эрур унда тизим ҳам,
Хаёлга эрк бериб, тахмин қиламан.
Қанчалик рангбаранг бўлмасин олам,
Руҳингиз ўшадир, буни биламан.
Сирли хилқатингиз ўзингизга хос,
Албатта фарқлидир одат-тарзингиз.
Ҳеч кимда бойлик йўқ, ҳеч кимда либос,
Демакки, ҳеч кимдан йўқдир қарзингиз.
Сизни кўргим келар, соғинаман гоҳ,
Ўтса томошалар, байрам, кўриклар.
Чеҳрангиз намоён бўлар баногоҳ,
Менинг яккалашса манов тириклар.
Майли турсангиз ҳам чексиз йироқда,
Оромда ётгайсиз, мудом кўнгил тўқ.
Уруш бегонадир, ҳатто у ёқда
Бирлашган Миллатлар Ташкилоти йўқ.
Жами эзгуликни қутлайсиз бешак,
Ажратмай Шимолу Жануб ёқларни.
Мажлис ҳам қилмассиз, билмассиз демак
Коридорда юрган мақтанчоқларни.
Содиқ фариштангиз поспондир, илло
Хонангиз – коинот мудом саришта.
Ерда рўзғор қилса бир кун мабодо,
Ақлдан озарди ўша фаришта.
Эслайман сизларни шу дам Шукуржон,
Дўстим Убайдуллоҳ, азизим Ўткур.
Дуолар қиламан, мақтайман чунон,
Илоҳо, руҳингиз бўлсин тинч, масрур.
Лекин куйингайман дўст деб барибир,
Ахир тириклик ҳам ҳикмат-ку азал.
Сизни эслаганда эсланар қадр,
Бу – ноқис дунёда ибрат ҳар маҳал!
Сира унут бўлмас суронли ҳаёт,
Кураш ва ғалаба, турфа хил ҳислар.
Сизни тушимизда кўргаймиз бот-бот,
Балки сизнинг тушга киргай мажлислар.
Эслайман сизни,
Энди айлангансиз тушга, рўёга.
Бирма-бир кетдингиз тарк этиб бизни,
Бошқа ўлчовдаги бошқа дунёга.
Балки ўзга эрур унда тизим ҳам,
Хаёлга эрк бериб, тахмин қиламан.
Қанчалик рангбаранг бўлмасин олам,
Руҳингиз ўшадир, буни биламан.
Сирли хилқатингиз ўзингизга хос,
Албатта фарқлидир одат-тарзингиз.
Ҳеч кимда бойлик йўқ, ҳеч кимда либос,
Демакки, ҳеч кимдан йўқдир қарзингиз.
Сизни кўргим келар, соғинаман гоҳ,
Ўтса томошалар, байрам, кўриклар.
Чеҳрангиз намоён бўлар баногоҳ,
Менинг яккалашса манов тириклар.
Майли турсангиз ҳам чексиз йироқда,
Оромда ётгайсиз, мудом кўнгил тўқ.
Уруш бегонадир, ҳатто у ёқда
Бирлашган Миллатлар Ташкилоти йўқ.
Жами эзгуликни қутлайсиз бешак,
Ажратмай Шимолу Жануб ёқларни.
Мажлис ҳам қилмассиз, билмассиз демак
Коридорда юрган мақтанчоқларни.
Содиқ фариштангиз поспондир, илло
Хонангиз – коинот мудом саришта.
Ерда рўзғор қилса бир кун мабодо,
Ақлдан озарди ўша фаришта.
Эслайман сизларни шу дам Шукуржон,
Дўстим Убайдуллоҳ, азизим Ўткур.
Дуолар қиламан, мақтайман чунон,
Илоҳо, руҳингиз бўлсин тинч, масрур.
Лекин куйингайман дўст деб барибир,
Ахир тириклик ҳам ҳикмат-ку азал.
Сизни эслаганда эсланар қадр,
Бу – ноқис дунёда ибрат ҳар маҳал!
Сира унут бўлмас суронли ҳаёт,
Кураш ва ғалаба, турфа хил ҳислар.
Сизни тушимизда кўргаймиз бот-бот,
Балки сизнинг тушга киргай мажлислар.
17.04.2015
ИРИМ
Талош палласи деб шеър ёздим у вақт,
Оқшомнинг бу сири гарчанд ноаён.
Иримга биноан айнан ўша пайт,
Ҳатто урушлар ҳам тўхтаган бир он.
Шеърда истагимни айтмабман, эркам,
Ишонгум, ишорат сенга кифоя.
Дейман, қовоғингни очиб юр сен ҳам,
Токи иримларга қилгин риоя.
Оқшомнинг бу сири гарчанд ноаён.
Иримга биноан айнан ўша пайт,
Ҳатто урушлар ҳам тўхтаган бир он.
Шеърда истагимни айтмабман, эркам,
Ишонгум, ишорат сенга кифоя.
Дейман, қовоғингни очиб юр сен ҳам,
Токи иримларга қилгин риоя.
15.04.2015
КАССЕТА
Набирам кассета қўяр гоҳида,
Узоқдан келади ўктам бир нафас.
Ер-осмон ёнгудек унинг оҳида,
Муҳаббат аталмиш ҳеч ўлмас бу сас.
Баланд қил, кўкларга ўрласин нолам,
Бу менинг навқирон чоғим-ку, болам.
Тағин овоз келар йироқ-йироқдан,
Ватан деб, элим деб тортилган наъра.
Ҳануз нур оламан ўша чироқдан,
Сен ҳам шу Ватаннинг корига яра.
Қоғоз жанггоҳ эди, туғим-чи – қалам,
Бу менинг улғайган йилларим, болам.
Турфа садоларни тургайман тинглаб,
Мана бу суҳбатим, мана бу – достон.
Бари муҳрланиб қолмишдир, ажаб,
Бирида маъюсман, бирида шодон.
Барибир яшадим шуҳратга ҳамдам,
Бу менинг етуклик давримдир, болам.
Охир эшитилар паришон овоз,
Сўзин англаб бўлмас, бари аралаш.
Ҳар шеър ўқилганда шилдирар қоғоз,
Ўрнимдан қалқаман, кўнглим бўлар ғаш.
Бас қил, юрагимни эзмасин алам,
Бу менинг кексалик пайтим-ку, болам.
Узоқдан келади ўктам бир нафас.
Ер-осмон ёнгудек унинг оҳида,
Муҳаббат аталмиш ҳеч ўлмас бу сас.
Баланд қил, кўкларга ўрласин нолам,
Бу менинг навқирон чоғим-ку, болам.
Тағин овоз келар йироқ-йироқдан,
Ватан деб, элим деб тортилган наъра.
Ҳануз нур оламан ўша чироқдан,
Сен ҳам шу Ватаннинг корига яра.
Қоғоз жанггоҳ эди, туғим-чи – қалам,
Бу менинг улғайган йилларим, болам.
Турфа садоларни тургайман тинглаб,
Мана бу суҳбатим, мана бу – достон.
Бари муҳрланиб қолмишдир, ажаб,
Бирида маъюсман, бирида шодон.
Барибир яшадим шуҳратга ҳамдам,
Бу менинг етуклик давримдир, болам.
Охир эшитилар паришон овоз,
Сўзин англаб бўлмас, бари аралаш.
Ҳар шеър ўқилганда шилдирар қоғоз,
Ўрнимдан қалқаман, кўнглим бўлар ғаш.
Бас қил, юрагимни эзмасин алам,
Бу менинг кексалик пайтим-ку, болам.
14.04.2015
ШОИР ҚИСМАТИ
Сизга ачинаман, шоир Ҳамзахон,
Бу гапни айтмадим асло жўрттага.
Қайси жин урганди сизни у замон,
– Шўро! – деб чиқдингиз бирдан ўртага.
Тузум маккор эди, тузум ҳийлагар,
Алдамчи эди у, қабиҳ, кўнгли кир.
Тошбўрондан тирик қолсангиз ҳам гар,
Отиб ташлардилар сизни барибир.
Улар ясадилар сиздан бир ялов,
Оёқ остингизда чоҳни ҳам қазиб.
Сизга етмасмиди қалбдаги олов,
Юрмасми эдингиз шеърингиз ёзиб.
Ватаннинг ёви-ку босқинчи ахир,
Сарт сўзин эшитса ғазабга тўлган.
Иймонсиз кимсалар худосиз – кофир,
Миллатни ерларга урмоқчи бўлган.
Сиз-чи, васф этдингиз уларни беҳад,
Замон шоири деб чиқди номингиз.
Сизни ўраб олди мақтов ва ҳасад,
Алданиш майига тўлди жомингиз.
Қисмат танлаб олди сизни Ҳамзахон,
Эргашиб кетдингиз юмуқ бир кўздек.
Битта фарзандини бой берди Қўқон,
Битта шоиридан айрилди ўзбек.
Бу гапни айтмадим асло жўрттага.
Қайси жин урганди сизни у замон,
– Шўро! – деб чиқдингиз бирдан ўртага.
Тузум маккор эди, тузум ҳийлагар,
Алдамчи эди у, қабиҳ, кўнгли кир.
Тошбўрондан тирик қолсангиз ҳам гар,
Отиб ташлардилар сизни барибир.
Улар ясадилар сиздан бир ялов,
Оёқ остингизда чоҳни ҳам қазиб.
Сизга етмасмиди қалбдаги олов,
Юрмасми эдингиз шеърингиз ёзиб.
Ватаннинг ёви-ку босқинчи ахир,
Сарт сўзин эшитса ғазабга тўлган.
Иймонсиз кимсалар худосиз – кофир,
Миллатни ерларга урмоқчи бўлган.
Сиз-чи, васф этдингиз уларни беҳад,
Замон шоири деб чиқди номингиз.
Сизни ўраб олди мақтов ва ҳасад,
Алданиш майига тўлди жомингиз.
Қисмат танлаб олди сизни Ҳамзахон,
Эргашиб кетдингиз юмуқ бир кўздек.
Битта фарзандини бой берди Қўқон,
Битта шоиридан айрилди ўзбек.
10.04.2015й.
АСОСИЙ НУСХА
Бирорта китобга уйғонса шубҳа,
Сиз бунинг аслини топинг, дейдилар.
Ҳеч ким қўлёзмани қилмагай туҳфа,
Шу тахлит илмнинг ғамин ейдилар.
Тулпорнинг насли-ку эскирмас асло,
Дерлар бобосида бўлган қанотлар.
Уларнинг баҳоси йўқ эрур, аммо
Ўрнини босолмас жайдари отлар.
Менга кибр билан боқма, эй банда,
Юзингда кўринмас табаррук у чанг.
Сен таҳрир бўлгансан, ростин айтганда,
Аршда қолиб кетган асосий нусханг.
Сиз бунинг аслини топинг, дейдилар.
Ҳеч ким қўлёзмани қилмагай туҳфа,
Шу тахлит илмнинг ғамин ейдилар.
Тулпорнинг насли-ку эскирмас асло,
Дерлар бобосида бўлган қанотлар.
Уларнинг баҳоси йўқ эрур, аммо
Ўрнини босолмас жайдари отлар.
Менга кибр билан боқма, эй банда,
Юзингда кўринмас табаррук у чанг.
Сен таҳрир бўлгансан, ростин айтганда,
Аршда қолиб кетган асосий нусханг.
08.04.2015 й.
ҲИММАТ
Дунёнинг ҳиммати дарёга ўхшар,
Бир оқса оқади билмасдан тиним.
Йиғсам совға бўлган гулларни агар,
Каттакон чаманзор бўларди, иним.
Дунёнинг зулми ҳам қолишмас, асло
Бир умр топмассан ҳаловат, қўним.
Отилган тошларни йиғсам мабодо,
Улкан бир тепалик бўларди, иним.
Бир оқса оқади билмасдан тиним.
Йиғсам совға бўлган гулларни агар,
Каттакон чаманзор бўларди, иним.
Дунёнинг зулми ҳам қолишмас, асло
Бир умр топмассан ҳаловат, қўним.
Отилган тошларни йиғсам мабодо,
Улкан бир тепалик бўларди, иним.
07.04.2015
АПРЕЛ
Борлиқ кийиб олган мовий бир либос,
Ел эсар – баҳорнинг пилдироқлари.
Қалбингда уйғотар ажиб эҳтирос,
Апрел осмонининг қалдироқлари.
Ёмғир таралади кўм-кўк адирда,
Узоқ қирда эса ялтирар қуёш.
Бундай нафислик йўқ ҳеч бир атирда,
Руҳингни яйратар ҳаво, тоғу тош.
Қофия йиғишар шеърга – назмга
Жажжи жилғаларнинг шилдироқлари.
Атрофни чақирар яшил базмга
Апрел осмонининг қалдироқлари.
Ел эсар – баҳорнинг пилдироқлари.
Қалбингда уйғотар ажиб эҳтирос,
Апрел осмонининг қалдироқлари.
Ёмғир таралади кўм-кўк адирда,
Узоқ қирда эса ялтирар қуёш.
Бундай нафислик йўқ ҳеч бир атирда,
Руҳингни яйратар ҳаво, тоғу тош.
Қофия йиғишар шеърга – назмга
Жажжи жилғаларнинг шилдироқлари.
Атрофни чақирар яшил базмга
Апрел осмонининг қалдироқлари.
06.04.2015
ҲАЁТГА ҚАЙТИШ
Ёнимда айтмагил бахт деган сўзни,
Танамда ногаҳон титроқ бошланар.
Тутиб туролмайман асло ўзимни,
Юрагим зўриқиб, кўзим ёшланар.
Ахир мен умримни ишониб роса
Ўша бахт йўлида сарфлаганим рост.
Ўтди у давронлар, ўрнида эса
Бир уюм ваъдалар қолдилар, холос.
Агар бўлсанг менга чиндан хайрихоҳ,
Дўст деган сўзни ҳам қилмагин такрор.
Кўксимдан вулқондек кўтарилар оҳ,
Инсонни дўсти ҳам айлар экан хор.
Қоронғу тунларда кўтариб машъал,
Дўст дея ўзимни урдим кулфатга.
Улар-чи, бир куни топиб куч, амал,
Ўзимни отдилар ўша зулматга.
Муҳаббат қанчалар сеҳрли калом,
Руҳингга суянчиқ, тоза, бокира.
Мен-чи, унутганман уни батамом,
Бул ажиб сўзни ҳам эслатма сира.
Муҳаббат деганда кўзимга энди,
Жафо кўринади, вафо кўринмас.
Дилдаги оловли ҳислар ҳам тинди,
У ёруғ хаёллар барҳам топган, бас.
Дейман, алданмасин ҳаётда инсон,
Саволи қолмасин зинҳор бежавоб.
Саробга айланса агарда армон,
Ҳатто бир нарса ҳам кўрингай хароб.
Лекин ишонаман, тоғлар юксалиб,
Дарёлар гувиллар мен учун яна.
Тағин ҳаёт қайтар гулдурос солиб,
Яна севги қалбда қилгай тантана.
Танамда ногаҳон титроқ бошланар.
Тутиб туролмайман асло ўзимни,
Юрагим зўриқиб, кўзим ёшланар.
Ахир мен умримни ишониб роса
Ўша бахт йўлида сарфлаганим рост.
Ўтди у давронлар, ўрнида эса
Бир уюм ваъдалар қолдилар, холос.
Агар бўлсанг менга чиндан хайрихоҳ,
Дўст деган сўзни ҳам қилмагин такрор.
Кўксимдан вулқондек кўтарилар оҳ,
Инсонни дўсти ҳам айлар экан хор.
Қоронғу тунларда кўтариб машъал,
Дўст дея ўзимни урдим кулфатга.
Улар-чи, бир куни топиб куч, амал,
Ўзимни отдилар ўша зулматга.
Муҳаббат қанчалар сеҳрли калом,
Руҳингга суянчиқ, тоза, бокира.
Мен-чи, унутганман уни батамом,
Бул ажиб сўзни ҳам эслатма сира.
Муҳаббат деганда кўзимга энди,
Жафо кўринади, вафо кўринмас.
Дилдаги оловли ҳислар ҳам тинди,
У ёруғ хаёллар барҳам топган, бас.
Дейман, алданмасин ҳаётда инсон,
Саволи қолмасин зинҳор бежавоб.
Саробга айланса агарда армон,
Ҳатто бир нарса ҳам кўрингай хароб.
Лекин ишонаман, тоғлар юксалиб,
Дарёлар гувиллар мен учун яна.
Тағин ҳаёт қайтар гулдурос солиб,
Яна севги қалбда қилгай тантана.
03.04.2015
ЁМҒИР
Ёмғир ёғса шоирлар
Эрк берарлар мияга,
Тайёр мавзу топилди,
Тизарлар қофияга.
Ёмғир ёғса қушлар-чи,
Таҳликага тушади
Ва лекин севишганлар
Зонтикка ёпишади.
Ёмғир ёғса бемаҳал
Куяр ўзбек деҳқони:
— Ҳосилни поймол қилди,
Етди қанча зиёни.
Женевалик қувонар
Ёмғир ёғмасин қачон:
— Ҳаво яна тозариб,
Яшнайди яна газон.
Аллоҳ барака сочар
Қай фасл, қай палладир,
Ким қандай қабул қилар?
Бу бошқа масаладир.
Эрк берарлар мияга,
Тайёр мавзу топилди,
Тизарлар қофияга.
Ёмғир ёғса қушлар-чи,
Таҳликага тушади
Ва лекин севишганлар
Зонтикка ёпишади.
Ёмғир ёғса бемаҳал
Куяр ўзбек деҳқони:
— Ҳосилни поймол қилди,
Етди қанча зиёни.
Женевалик қувонар
Ёмғир ёғмасин қачон:
— Ҳаво яна тозариб,
Яшнайди яна газон.
Аллоҳ барака сочар
Қай фасл, қай палладир,
Ким қандай қабул қилар?
Бу бошқа масаладир.
04.04.2015
ЖАНЖАЛ
Асло тугамайди ушбу можаро,
Паймонанг на тўлиб, на тўлолмайди.
Барча ғавғоларни йиғсанг ҳам, аммо
Уйдаги жанжалга тенг бўлолмайди.
Совуқ урган каби сўлғин туриши,
Оила на яшнаб, на кулолмайди.
Мабодо бошланса жаҳон уруши –
Уйдаги жанжалга тенг бўлолмайди.
Унинг жангчилари мажруҳдир мутлоқ,
На тирик қолади, на ўлолмайди.
Яхлит даҳшат дерлар дўзахни, бироқ
Уйдаги жанжалга тенг бўлолмайди.
Паймонанг на тўлиб, на тўлолмайди.
Барча ғавғоларни йиғсанг ҳам, аммо
Уйдаги жанжалга тенг бўлолмайди.
Совуқ урган каби сўлғин туриши,
Оила на яшнаб, на кулолмайди.
Мабодо бошланса жаҳон уруши –
Уйдаги жанжалга тенг бўлолмайди.
Унинг жангчилари мажруҳдир мутлоқ,
На тирик қолади, на ўлолмайди.
Яхлит даҳшат дерлар дўзахни, бироқ
Уйдаги жанжалга тенг бўлолмайди.
01.04.2015 й.
Комментариев нет:
Отправить комментарий